“Er zijn in diverse programma’s leerlijnen ontwikkeld waarin ook aandacht besteed wordt aan beginnende geletterdheid en becijferdheid. Dit om het leren lezen en rekenen vanaf groep 3 (1ste leerjaar) te vergemakkelijken. Dat dit een illusie is, wil er bij de beleidsmakers niet in! ”
– Sieneke Brouwer –
Ouders en veel leerkrachten kijken heel cognitief naar het leerproces en vergeten (ontkennen, negeren) daarbij het biologisch aspect van het leerproces. Dit aspect werd 20 à 30 jaar terug op een heel natuurlijke manier verwezenlijkt door de thuisopvoeding en de klassieke kleuterschool. Zo werden de basis-bouwstenen voor het leerproces in de jonge levensjaren op een natuurlijke wijze vanzelf ontwikkeld. De cognitieve prestaties waren dan ook veel beter in scholen. Want kinderen speelden (samen), bewogen en exploreerden vroeger zowel binnen en zeker ook buiten. Maar deze fundamenten van het leerproces “vervaagden” geleidelijk aan voor steeds meer kinderen door de onnatuurlijke benadering. De natuurlijke wereld van het kind werd steeds kleiner maar de onderwijsdeskundigen brachten dit nooit in kaart omdat het vroeger voor hen niet van tel was om graag en goed te leren. De focus blijft dus nog steeds op de leerstof te liggen maar zou dus in eerste instantie naar de natuurlijke ontwikkeling van het kind moeten gaan! Eerst goed mogen ontwikkelen om dan op het gepaste moment beginnen te leren, zeker niet te vroeg maar ook niet te laat.
Deze blinde vlek of “the missing link” van de onderwijsproblematiek wordt steeds groter door onwetendheid en ontkenning van het belang van de biologie van het leren! Hoewel dit een heel groot wetenschappelijk onderbouwd domein blijkt te zijn. Het negeren van de lichaam-geest connectie in het leerproces heeft dus vrij grote negatieve gevolgen voor het kind, de leerkracht, de school en de ouder maar ook voor onze maatschappij…
De kostprijs van de vaak zinloze symptomatische aanpak is héél hoog (cognitieve zorg op school, hulpverlening, therapeuten, medicatie) en de dalende cognitieve prestaties wegen door op onze kenniseconomie! Iedereen wil de onderwijsproblematiek dringend oplossen, spreekt over de druk die op leerkrachten komt en de stijgende cognitieve, psychische en fysische problemen.
Maar enkelen begrijpen en aanvaarden “the missing link” waardoor het ontoereikend opvoeding- en schoolsysteem blijft behouden. WOL wil hier samen met een aantal gelijkaardige organisaties verandering in brengen. Hoe moeilijk het ook is, want het blijft een gevecht tegen ons onderwijssysteem, vele onderwijsdeskundigen, mythes en taboes. Maar het welzijn van het jonge kind is in gevaar… en blijft daarom onze drijfveer om daar iets aan te veranderen!
” In de nieuwe eeuw worden de mogelijkheden van kinderen ‘uitgebuit’, ‘geoptimaliseerd’, ‘ontwikkeld’ en lijkt het mogen ‘uitrijpen’ in eigen tempo en volgens eigen mogelijkheden niet meer gewenst!”
– Sieneke Brouwer –